Objazd: Legionów – do Domu Marynarza – Krzysiek

Powstań Chłopskich

Po lewej

Pomorski Urząd Wojewódzki, Wydział Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców -Oddział Paszportów

SKOK im. F. Stefczyka – krajowa siedziba

Widok na Mały Kack, Witomino

Na wprost

Altus Zespół mieszkalno-usługowy Altus

Po prawej

Cm. Obrońców Wybrzeża — poległych Obrońców Wybrzeża z IX 1939 oraz ponad 1300 żołnierzy I Korpusu Pancernego Gwardii II Frontu Białoruskiego —13m  Pomnik aut. Adama Smolany. z blachy niklowo – wolframowej i symbolizuje rozdartą lufę armaty – 1968 r.    „Natasza”, czyli Pomnik Wdzięczności. w 1990 przeniesiona ze Skweru Kościuszki – Marian Wnuk

Po lewej

Altus Zespół mieszkalno-usługowy – 17 kondygnacji 250 mieszkań      (Invest   Comfort)

Pomorski Park Naukowo Techniczny w prześwicie ul. Stryjskiej

Stryjska

Po lewej

Kaczewska 1, 3, 5 –  tajemniczy zespół budynków przeznaczonych dla wysokiej rangi urzędników wojskowych i oficerów lotnictwa. Niemalże pancerna konstrukcja budynków, własne schrony, w połączeniu z typowo modernistycznymi elementami jak „termometr”, zaokrąglone wejścia oraz nisze okienne, tworzą jedne z najbardziej oryginalnych i tajemniczych realizacji gdyńskiego modernizmu.

„termometr”,

W prześwicie ul. Lutyckiej – Experyment – Centrum Nauki

Lutycka

Po lewej

Kaskada Redłowska –  2003r. 17-kondygnacji; kubistyczny kształt   (Allcon Osiedla) mieszkania 80 m2 –  cena 650 000 zł

Na wprost

Ul. Redłowska –  pn. granica ze Wzgórzem św. Maksymiliana

Redłowska

Ogólnie

Tu się, opowiada zazwyczaj o hitlerowskiej nazwie Gdyni – Gotenhafen (w niem. dosłownie Port Gotów) – niemiecka baza Kriegsmarine.

Nazwa Wzgórza – Wzgórze Focha (czyt. Fosza), Nowotki, Św. Maksymiliana

 

Józefa Hallera

Po prawej

Modernizm Gdyński – zabudowa rezydencyjna – wyeksponowanie funkcjonalności komponentów budynku – balkony, termometr itp. Kolejna willa po prawej – jeszcze nie odrestaurowana.

Po lewej

Na zakręcie – VI Liceum Ogólnokształcące im. Wacława Sierpińskiego – 2006 2 – miejsce w rankingu Pomorskie – Ogólnopolskie 33 miejsce

Mikołaja Kopernika

Pierzeje budynków z lat powojennych

Po lewej

(Tuż przed skrzyżowaniem; ulica zaczyna ostro zjeżdzać) –  Przykład   „termometru’ – eksponowanie klatki schodowej

W prześwicie pomiędzy budynkiem, z widocznym elementem „termometru” a wysokim blokiem zbudowanym z twz. ‘wielkiej płyty”, widoczne dwie iglice kościoła p.w. Św. Antoniego

Kornela Ujejskiego

To nasze pierwsze spotkanie z niezwykle ciekawym obiektem, będącym dominantą całego Wzgórza Św. Maksymiliana. Chociaż budynek budowano już po wojnie, to prace koncepcyjne nad projektem trwały w latach 1934 – 1939, a sama budowla jest świetnym przykładem  uproszczonych form kubistycznych wzorowanych na architekturze modernistycznej.

Po prawej

III LO z Oddz. Dwujęz. im. Marynarki Wojennej RP – w klasyfikacji 2016 – 1 msc. W Pomorskiem, 3 msc. w Polsce – pierwsze liceum w Polsce z maturą w języku angielskim

Po lewej

Skwer Sue Ryder – W 1978 roku otrzymała z nadania JKM Królowej Elżbiety II tytuł Para Anglii, przyjmując za swoją szlachecką siedzibę Warszawę. Jako Lady Ryder of Warsaw zasiadała w brytyjskiej Izbie Lordów, gdzie przez lata była gorącą orędowniczką polskich spraw. Walczyła o prawa człowieka i godność chorych i cierpiących.

Aleja Marszałka Piłsudskiego

Skręcamy w prawo w aleję – granica z kolejną dzielnica Kamienną Górą

przykład budowy wg założeń miasta funkcjonalnego

– jednym z kluczowych założeń planistów Gdyni było skierowanie miasta frontem do morza, stąd ulica prostopadła do linii brzegowej (podobnie jak reprezentacyjna ul.10 Lutego)

Po wojnie alei nadano nazwę Czołgistów dla uczczenia przejazdu tym traktem w dniu 27 marca 1945 czołgów I Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte, a także w związku ze zniszczeniami wojennymi przystąpiono do jej przebudowy. Później w Referacie Miejskiego Urzędu Planowania Przestrzennego opracowano nowy projekt zagospodarowania alei, którego autorem była mgr inż. architekt krajobrazu Barbara Kaszycka. Według tego projektu dawny deptak przekształcono na trawnik z dwoma rzędami buka pospolitego (dziś potoczne aleja bukowa), a na dawnym trawniku wyznaczono nowy chodnik o szerokości 5 m, natomiast pozostały pas trawnika został obsadzony niską roślinnością. Z kolei lewa strona alei została zabudowana i obsadzona rzędem topól.

25 lipca 1990 Rada Miasta zadecydowała o powróceniu do przedwojennej nazwy – alei Piłsudskiego, a w 1995 nazwała imieniem I Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte plac przylegający do alei, znajdujący się w sąsiedztwie Domu Marynarza.

Po prawej

Dom Marynarza – dawniej Dom Zdrojowy – u wlotu alei Kasyna (przemianowanej w marcu 1931 roku na aleję marszałka Piłsudskiego) zbudowano ze środków Towarzystwa Kąpieli Morskich oraz pożyczki zaciągniętej w Banku Gospodarstwa Krajowego gmach Domu Zdrojowego. Autorem projektu był warszawski architekt Adam Knauff. Budowę rozpoczęto w marcu 1928 roku. Lokalizacja związana była z przesuwaniem się gdyńskiego letniska w kierunku Orłowa. Planowano, że budynek miał być wykorzystywany także w sezonie zimowym (od września do czerwca 40 % zniżki za pokój i utrzymanie). Obiekt ulokowany został w dolinie, osłoniętej z trzech stron wzgórzami, z dostępem do morza od strony wschodniej. Otwarcie i poświęcenie Domu Zdrojowego nastąpiło na początku sezonu letniego 1929 roku, z udziałem prezesa Towarzystwa Kąpieli Morskich z Warszawy.

Dom Zdrojowy składał się z części hotelowej (z luksusowymi pokojami) oraz łazienkowej (z 26 wannami dla leczniczych zimnych i ciepłych kąpieli w wodzie morskiej). Na parterze znajdowały się wielka sala restauracyjna, dancingowa i bilardowa. Od strony morza zaplanowano ogród. Powstała nowa plaża z drewnianymi pomostami kąpielowymi. Stała się ona od razu miejscem licznie odwiedzanym przez mieszkańców Gdyni oraz letników.

W kolejnych latach budynek był kilkakrotnie przebudowywany. W przewodnikach i ulotkach lat trzydziestych Dom Zdrojowy opisywany był jako hotel-pensjonat z pokojami posiadającymi bieżącą ciepłą wodę oraz restaurację z wyborną kuchnią.

W 1945 roku Dom zajęła Marynarka Wojenna. W 1947 przekazany został Polskiej Marynarce Handlowej z przeznaczeniem na Dom Marynarza. W 1951 roku przekazany został w użytkowanie Polskich Linii Oceanicznych. Przed budynkiem umieszczona została 12-tonowa kotwica należąca do starego krążownika „Bałtyk”, w 1942 roku pociętego przez Niemców na złom.

Skwer Arki Gdynia – nazwa od 23 czerwca 2004

Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii i oznaczony tagami . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz