Hans Memling

Comments: brak komentarzy
Opublikowano: 22 stycznia 2015

Hans Memling reprezentuje malarstwo doby wczesnego renesansu. Zaliczany jest do jednych z najwybitniejszych malarzy niderlandzkich. Hans, syn Hermana, urodził się gdzieś między 1430 a 1435 rokiem w Seligenstadt, zmarł 11 sierpnia 1494 roku w Brugii. Był więc z urodzenia Niemcem z okolic Frankfurtu nad Menem. Prawdopodobnie między 1470 a 1480 rokiem ożenił się z Anną Valkenaere, z którą miał trzech synów.
Nie jest do końca wiadome, kto był jego nauczycielem w Kolonii – mógł nim być Stephan Lochner. Tajniki malarstwa podpatrywał najprawdopodobniej m.in. u Rogiera van der Weydena, kiedy przebywał w Brukseli. W 1465 roku przeniósł się do Brugii. Dwa lata później wstąpił do gildii św. Łukasza w Brugii, co uczyniło go poważanym obywatelem miasta. Otworzył własną pracownię malarską, tworząc wiele miejsc pracy. Zleceniodawcami Memlinga byli kupcy, właściciele statków, bankierzy, a także liczna grupa zakonnic i zakonników szpitala św. Jana.
W ciągu zaledwie kilku lat stał się jednym z najbogatszych mieszkańców Brugii, gdzie prowadził pracownię, w której zatrudniał wielu uczniów i pomocników. Wśród 247 najbogatszych obywateli Brugii, znajdował się na 141 miejscu. O jego bogactwie świadczyło też posiadanie trzech domów w najlepszej dzielnicy miasta.
Charakteryzując zachowane dzieła Hansa Memlinga możemy powiedzieć, że są pełne liryzmu, spokoju, delikatności i wytworności. Artysta stawiał na naturalne kolory, harmonijnie połączone na płótnie. Należał do bardzo precyzyjnych malarzy, zwracając uwagę na każdy detal, lubił także wysmuklać obiekty. Inspirowany obrazami Jana van Eycka tworzył prace manieryczne i wytworne, które przywodziły na myśl styl zwany „międzynarodowym gotykiem”. Memling namalował również kilka dramatycznych obrazów, jak Sąd Ostateczny z 1473, będący jednym z pierwszych jego dzieł, jedynym w Polsce. Aktualnie płótno wisi w Muzeum Narodowym w Gdańsku. Pod koniec swojej kariery artystycznej namalował Relikwiarz św. Urszuli.
W dorobku Hansa Memlinga nie brakuje dzieł typu ikonograficznego określanego jako Sacra Conversazione, portretów oraz obrazów o tematyce religijnej. Malarz bardzo często na swych obrazach przedstawiał pełną uroku postać Madonny z Dzieciątkiem. Do najważniejszych obrazów Hansa Memlinga zaliczyć należy Portret Martina van Nieuwenhove, Męka Chrystusa, Madonna z Dzieciątkiem i z jabłkiem, Betszeba wychodząca z kąpieli, Alegoria prawdziwej miłości i wiele innych.
Jego obrazy podziwiać można w galeriach na całym świecie, m.in. w Nowym Jorku, Waszyngtonie, Melbourne, Brukseli czy Lizbonie.

Bibliografia:
Trzeciak P., Hans Memling, Warszawa 1977.
http://www.magazynsztuki.pl/hans-memling/

brak komentarzy - SKOMENTUJ

SKOMENTUJ