Gdańsk i Gdyńscy Przewodnicy, 2015 - 2020

Pomieszczenie w Ratuszu Głównego Miasta o wymiarach 5 x 4 metry, na pierwszym reprezentacyjnym piętrze Ratusza z 2 oknami od strony ulicy Długiej. Wnętrze przylegające do południowo-zachodniego narożnika Wielkiej Sali Wety (sala Biała), znajduje się w trzonie wieży ponad sklepieniem wewnętrznych schodów. Pomieszczenie chronione było przez grube mury i ognioodporne sklepienie. Do roku 1902 służyło jako archiwum miejskie. Przechowywano tam przywileje, korespondencję, księgi gruntowe. Do dziś zachowało sie kilka segmentów wielkiej szafy archiwalnej z XVI wieku. Sporadycznie przechowywano tu również kosztowności i cenne rzeczy. Cześć dokumentów archiwalnych na przełomie XVI/XVII wieku przeniesiono do północnych pomieszczeń w nadbudowanym skrzydle otaczającym dziedziniec Ratusza. W 1845-46 w skrzynce znajdującej się w drewnianej obudowie parapetu podokiennego odnaleziono schowane w 1813 roku monety, złote i srebrne przedmioty, w tym lichtarze oraz zegary z epoki napoleońskiej. We wnętrzu znajduje się oryginalna średniowieczna posadzka. Sklepienie i ściany zdobi zrekonstruowana dekoracja malarska. Motywy roślinne oraz kartusze herbowe z godłami: Polski, Prus Królewskich, Wielkiego Księstwa Litewskiego i Gdańska zostały odnowione po II w.ś. Obecnie pomieszczenie pełni funkcje muzealne.